De basis invloeden van deze, jonge, band (opgericht in 2019) uit Barcelona liggen duidelijk in Death Metal, maar tegelijkertijd kunnen we White Stones ook als behoorlijk progressief aanschouwen. Bovendien is het een vrij actieve band. Met “Memoria Viva” laat dit viertal reeds hun 3de langspeler op ons los (het debuut verscheen in 2020). De 9 songs op “Memoria Viva” zijn behoorlijk avontuurlijk van arrangementen en prima uitgevoerd. White Stones laat een muzikale mengelmoes op ons los met progressieve invloeden waarbij ook elementen uit Jazz en Symfonische muziek terug te vinden zijn. Het zorgt in ieder geval voor heel wat afwisseling, maar het heeft ook een kantje dat iets minder aanvoelt. Door de drukte word het af en toe net iets te chaotisch en dreig je als luisteraar het overzicht wat te verliezen. Maar door het melodieuze en eigenaardige sfeertje zorgen der wel voor dat de stijl van White Stones wel word gekenmerkt door een eigen geluid. De death grunts van zanger Eloi Boucherie staan haaks op het toegankelijke aspect van de muziek. Een referentiepunt met een andere band is niet echt te vinden, maar door het ouderwetse gevoel dat hier en daar de kop opsteekt zijn er riffs die bij Celtic Frost of Death niet zouden misstaan. In tijden dat veel andere bands het nalaten om ook maar enige moeite te doen in het vinden van een eigen sound of stijl (noem het gerust bloedarmoede) en mekaar gewoon mateloos staan te kopieren is White Stones een formatie die zich op een positieve manier weet voor te stellen. “Memoria Viva” is een oefening die tijd nodig heeft om op je in te werken en je de kans geeft om de echte kracht van deze muziek te ontdekken.
Yorumlar