Aan het einde van 2019 kwamen de berichten dat Vardis met het idee speelde om hun legendarische debuut “100Mph” uit 1980 nog eens in zijn volledigheid live te spelen en dit in al even legendarische Club in centraal London. Reden genoeg voor mezelf om een kort verblijf in de Britse hoofdstad te boeken om dit concert mee te pikken. Met de remake van deze NWOBHM klassieker bewijst Vardis dat ze nog steeds het vuur in zich hebben. Live 100Mph @ 100 Club is een bloemlezing van snedige Rock ’N Roll, die doorspekt is met invloeden uit de Blues, Boogie Rockmuziek. Met een snedige ‘Hello’ staken Steve Zodiac en zijn kompanen het vuur aan de lont middels een stevige versie van het oudje ‘Out Of The Way’, wat de toon zette voor het verloop van die avond. Alles en iedereen moest aan de kant voor hetgeen Vardis in petto had. Steve is in bloedvorm op zijn oude stratocaster en vocaal laat de man horen dat er op zijn stem nog geen sleet zit. Verre van zelfs. Op sommige passages van deze live plaat hoor ik ook wat terug van Lee Ving (zanger bij Amerikaanse band Fear), echter zonder dat Zodiac hier een rasechte kopie van is. De zanglijnen horen gewoon bij deze vorm van rockmuziek, dus dat is geen minpuntje. In vergelijking met de versie uit 1980 heeft Vardis zich echt niet gehouden aan de volgorde der songs van die elpee. Enkel het openingsnummer en afsluiter ‘If I Were King’ staan op dezelfde plaats als voorheen. In een tijdspanne van 2 uurtjes hoor je naast alles uit “100Mph” ook 5 songs passeren van hun laatste studio plaat “Red Eye”. Voor de oudere generatie Hard Rockers is dit een mooi afgewerkte dubbel CD waar het jeugdsentiment vanaf druipt door middel van songs als ‘Steaming Along’ (uitgesponnen vertolking met schitterend gitaarpartijen), ‘The Lions Share’. In deze moderne tijden van extreme invloeden in het Hard Rock/Metal genre zijn bands als Vardis een leuke verademing met hun ouderwetse aanpak. Het devies is ‘Spelen maar, foutjes erbij genomen’ wat voor een eerlijke aanpak zorgt. Het andere eerlijke feit op “100Mph @ 100 Club” is dat men wederom heeft gekozen om naderhand geen extra overdubs op te nemen in een studio. Wat je hier aan je voorbij hoort komen is hetgene wat wij die bewuste avond in London op ons afgevuurd kregen = ‘Guaranteed No Overdubs’. Een ander gegeven in de marge was dat dit concert één van de laatste, zoniet het laatste was dat in normale omstandigheden kon bezocht worden. Een dag of zo later brak in het grootste deel van Europa de Covid gekte los. Voor mezelf is dit een terugblik op een avond die niet snel uit mijn geheugen zal verdwijnen.