Tijdens de openingstrack ‘Circus’ roept men meteen, mede door de ouderwetse harmonyvocals, dat gevoel uit de Jaren ’70 weer ten volle op. Het maakt deze song met Glamrock invloeden tot de perfekte kennismaking met het album van deze legendarische Britse band. Van dan af gaat het tijdens het merendeel van de songs eerder de richting uit van (Harde) Rock muziek met veel oog voor leuke riffs en melodische passages. Zanger Paul Manzi’s stem past uitstekend bij dit genre. De man laat zich 11 tracks lang, op heel afwisselende manieren, van zijn beste kant zien. Waar nodig vullen toetsen/synthesizers het geheel aan om een iets vollere sound te verkrijgen. Dit is voor het eerst het geval tijdens het rechtlijnige ‘Burning Like A Falling Star’, dat vooral gesierd word door het stuwend riffje en de leadvocals (waarin men in de mix heel wat effectjes aan toevoegde). Op een rustige manier kabbelt dit radiovriendelijk deuntje naar zijn einde toe. ‘Changes’ ligt in dezelfde lijn met z’n Classic Rock/Glam Rock aandoent refreintje, waarop de harmony vocals weerom die oude spirit van Sweet naar de voorgrond brengen. Op dat vlak zal Andy Scott altijd wel zijn stempel blijven drukken op de muziek. Op zich is dat helemaal niet erg, want het zorgt der wel voor dat Sweet zich daarmee onderscheid van een hele hoop andere bands. De vlot in het gehoor liggende Rock gaat er voor het grootste deel goed in. ‘Defender’ leunt dan weer aan bij AOR op een solide, simpele manier. Hetzelfde kan gezegd worden van ‘Everything’ dat middels een zeemzoet refrein nog het minste momentje van deze plaat is geworden, maar wel past in het beeld dat “Full Circle” de luisteraar wil geven. Met het opzwepende ’Destination Hannover’ gaat het er dan weer steviger aan toe toe middels de stuwende ritmesectie, vurig gitaarloopje en de ouderwetse aandoende harmonieuze zang. Samen met ‘Circus’ kan men dit gerust het hoogtepunt van de hele plaat noemen. In de AOR lijn vervolgen de rustig opgebouwde tracks ‘Rising Up’, De goed verzorgde harmonieuze elementen maken “Full Circle” tot een zeer toegankelijk album. Afsluiter en titeltrack valt dan weer op door het eigenzinnige karakter, wat van deze song wel het meest opvallende moment van de gehele plaat maakt en die aangeeft dat Sweet de cirkel, met dit collectief songs, echt wel rond heeft gemaakt. “Full Circle is een album waarop enige drukte of egotripperij totaal niet te bekennen is. Sweet is in geslaagd om een evenwichtig, goed geproduceerd album te maken en waarbij ze zeker heel wat mensen kunnen overtuigen dat er in deze legendarische formatie nog leven zit.
Comentários