Zo heb ik mijn black metal graag: niet overgeproduced, geen ellenlang atmosferisch gedoe, en geen 'true' takkeherriesound. Deze zit er mooi tussenin, woest, maar zonder te verzuipen in een brij.
Un monde heeft een speelduur van meer dan een uur, maar verveelt absoluut geen seconde omdat er zoveel variatie in zit.
Hun versie van 'The warlock' (Necromantia) is bovendien meer dan geslaagd, maar ik vraag me af of het niet beter was geweest om hier in de plaats ook een eigen compositie te zetten?
Sorcier des Glaces reken ik vanaf nu bij mijn favorieten, de jacht naar hun eerdere werk is bij deze geopend!