Solace "Further" (Magnetic Eye Records)
- philipvansteenberg
- Aug 19
- 3 min read
Om de 25ste verjaardag van hun debuut album “Further” (2000) te vieren heeft Solace, uit Ashbury Park, New Jersey (waar kennen we die stadsnaam nog van? 😉), zich de tijd genomen om d 8 songs te voorzien van een remastering en der 6 extra tracks aan toe te voegen. Solace laat zich kenmerken als een zeer melodieuze Stoner/Doom Rock band. Muzikaal houden deze kerels het midden tussen hun staatsgenoten Non-Fiction en Soundgarden (zeker waar het de stem van zanger Jason betreft). Een song als ‘Man Dog’ zet meteen de toon : behoorlijk krachtige grooves overheersen de muziek en ondanks de verwijzingen naar Non-Fiction en Soundgarden geeft Solace toch blijk van een eigen sound te hebben. Dit gegeven uit zich vooral in het gitaarspel van Tommy Southand. Zijn stijl van spelen overheerst de goed uitgewerkte songs. Zo is het aanslepende ‘Black Unholy Ground’ al een voltreffer en het niveau gaat vanaf dat moment enkel maar de hoogte in. Maar Solace bewijst meer te zijn dan een band die stug vasthoud aan Rock muziek pur sang. Er is ruimte gevonden om hun songs te voorzien van elementen die niet vanzelfsprekend zijn bij dit soort bands. Het geeft Solace iets meer gelegenheid om avontupurlijke passages toe te voegen aan hun logge heavy rock. Met ‘Followed’ trekt men een blik aggressiviteit open dat tot één van de hoogtepunten op deze plaat mag gerekend worden. Zanger Jason haalt het beste uit zichzelf naar boven en gesteund door de slepende ritmes verveelt deze track geen seconde. Met de speeltijd van meer dan 8 minuten is der toch geen sprake van momenten die herhalen of vervelend overkomen. Met meer snee en stevigheid in het groovy ‘Whistle Pig’, waarop Tommy Southand zich weer goed kan uitleven, is het de power die deze compositie heel genietbaar maakt. En dan heb je ‘Hungry Mother’ dat met zijn zeer akoestisch gevoel en gevoelige zanglijnen een aangename verpozing bied tussen het geweld van “Further”. Voor sommigen zal dit misschien niet meteen passen in het totaalbeeld dat dit deze plaat siert, maar dat neemt niet weg dat deze track toch bestaansrecht heeft. Op slepende, doordringende wijze vervolgt ‘Angels Dreaming’ (met pakkende achtergrondzang), terwijl ‘Suspicious Tower’ dan weer teert op een midtempo beat en vet gitaarwerk. Het origineel deel van de plaat word besloten door het innemende werkstukje ‘Heavy Birth/2-Fisted’ dat met veel snee en stuwende riffs zijn weg baant. Mocht je willen horen hoe de Iron Maiden klassieker ‘Another Life’ klinkt in de versie van Solace : de mix van snelle gitaarloopjes en zang die iets trager overkomt zijn de bestanddelen. Men is er zeker in geslaagd om dit lied van een eigen aanpak. Paul Di’Anno zou deze versie zeker kunnen waarderen hebben. Met ‘We Bite’ trekt Solace dan weer de kaart van uptempo East Coast Punk en dit pure Ramones stijl, hoewel het vocaal dan weer ruwer overkomt. Van ‘Heavy Birth/2-Fisted is een 2de versie te horen en dit in een aanpak die iets meer industrial invloeden bevat. ‘Dirt’ is dan weer pure power in alle geledingen en met een opzwepende live versie van ‘Funk’ (opgenomen in Tokyo tijdens de Japanse toernee in 1998) laat Solace horen dat ook een experimentele invalshoek muzikaal mogelijk is voor hen. Solace is als een pletwals die maar door blijft rollen. Qua intensiteit laat deze band zich door weinig stoppen. Eigenzinnig- en vastberadenheid : het zijn de voornaamste kenmerken in de muziek van deze Amerikanen. Voorzien van een vette sound is dit productioneel een zeer geslaagd album.
Comments