Voor de liefhebbers van Power Metal met veel melodieuze passages is dit Italiaanse gezelschap, door middel van hun nieuwe langspeler, een band die zeker aan te raden is. Op “The 1.21 Gigawatts Club” staan vanaf het dreigende introotje “Unveiling Secret” deels snelle tracks zoals ‘Holding On’, ‘Outtatime’, waarop gitaristen Andrea en Davide meermaals alle registers opentrekken en dit op meer dan behoorlijke wijze. Skeletoon staat garant voor strakke Power Metal met heel aardige arrangemten en een stevige, uptempo, ritmesectie. Als zanger is Tomi Fooler niet slecht te noemen (zuivere intonatie), maar ergens passen die hoge vocalen niet altijd even goed bij de power die de rest van de band neerzet in de muziek. Misschien eens proberen om af en een wat meer lage zangstijl aan het geheel toe te voegen. Dat zou de afwisseling zeker ten goede komen. Als buitenbeentjes ten opzichte van het merendeel van dit album zijn ‘The Pineheads’ (gladde song met aanstekelijk refreintje), ballad ‘Enchant Me’ (sluit niet echt goed aan bij de rest van de plaat) dat niet meer is dan een opvullertje en weinig weet toe te voegen aan het geheel. Afsluiter is Skeletoon’s snelle visie op de rockclassic ‘Johnny B. Goode’ (de klemtoon ligt op het pianoriedeltje doorheen deze song) en dit op een plezierige wijze die verder niet veel om het lijf heeft. Algemene conclusie is dat Skeletoon komt aanzetten met een leuke, goed geproduceerde, plaat die perspektief bied voor de toekomst, maar dan nog even de schoonheidsfoutjes wegwerken (de eerder aangehaalde broodnodige afwisseling iets verbeteren). “The 1.21 Gigawatts Club” is een bombastische plaat die zeker mag gehoord worden.