Zo, zo. Met “Songs In Crimson” slaan de heren uit Newcastle, en dit met muziek die de tijden van hun debuut doet herleven, weer goed terug. Het songmateriaal bevat een hoge dosis ouderwetse NWOBHM en komt heel overtuigend over door de afwisseling en speelse karakter. Ook het algehele geluid van deze plaat heeft een ouderwets kantje. De sound is te omschrijven als heel basic en Satan heeft er alle moeite ingestoken om de songs te vrijwaren van ‘toeters en bellen’. De muziek en de boodschap die ze ermee willen brengen staan voorop. Vanaf ‘Frantic Zero’ krijgen we een Satan te horen dat krachtige riffs, melodieus hakwerk van de ritmesectie combineert met de zang van Brian Ross die weer zeer sterke zanglijnen/teksten aan komt zetten. Satan heeft zich niet opnieuw uitgevonden, maar gaat op “S.I.C.” terug naar zijn roots en dat resulteerde in songs die behoorlijk rechttoe-rechtaan van opbouw zijn. Vooral het ‘live’ gevoel bij de uitvoering van de muziek heeft wel zijn aantrekkelijkheid. Het beste voorbeeld hiervoor is het aanzwellende riffje van ‘Era (The Day Will Come)’ en zijn overheersend jaren ’80 karakter. De mystiek in de teksten is als vanouds van een hoog niveau en Brian klinkt weer zeer overtuigend. Over het niveau : dat gaat met elke song de hoogte in en ‘Sacrimental Rites’ en ‘Truth Bullet’ (met al zijn afwisseling) zijn de toppunten in een reeks van 10 heel sterke songs. Voor de puristen/Satan fans onder ons zal “Songs In Crimson” één van de hoogtepunten in 2024 zijn/worden. Voor hen die deze formatie uit Noord-Engeland niet kennen, maar die tradiotionele Heavy Metal een warm hart toedragen : met dit plaatje haal je kwaliteit in huis.
top of page
bottom of page
Kommentare