Manilla Road 'The Courts Of Chaos' (High Roller Records)
Afgelopen maart gooide High Roller Records 2 heruitgaves uit de behoorlijk gevulde catalogus van het Amerikaanse Manilla Road op de markt met als eerste ‘The Court Of Chaos’ (origineel verschenen via het Franse label Black Dragon in 1990) en ‘Spiral Castle’ uit 2001 dat via de Duitse Iron Glory platenfirma (failliet gegaan) verscheen. Manilla Road zag het levenslicht in Wichita, Kansas tijdens het jaar 1977 toen de jonge Mark Shelton met zijn maatjes/broers Robert Park (Guitar), Scott Park (Bass) en drummer Benny Munkirs (Drums) de eerste stappen als band zetten. Met Psychedelische Rock als voornaamste invloed in de beginjaren ging Manilla Road zich steeds meer een eigen geluid aanmeten, wat tot gevolg had dat de muziek steeds heavier werd in de loop der jaren. Enfin, terug naar de reden van deze recensie. ‘The Courts Of Chaos’ opent met een Psychedelisch instrumentaaltje ‘Road To Chaos’ dat opgebouwd is uit een heel heavy fundering en waarop Mark Shelton al meteen een paar leuke gitaarriffs uit zijn vingers tovert. Het snedige ‘Dig Me No Grave’ is hard en doorspekt met venijnige zanglijnen van Mark die het geheel een doomy gevoel geven. Rustpuntje ‘D.O.A.’ geeft dan weer aan dat Manilla Road de psychedelia in hun songs nog steeds een plaatsje wist te geven. De piano riedel is de basis en vocaal is dit een heel dreigende, heavy song die naar het einde toe in een stroomversnelling gaat en zonder meer het hoogtepunt van de gehele elpee is. Titletrack ‘Into The Courts Of Chaos’ charmeert dan weer door de zweverige zanglijnen van Mark en de pakkende riffs die door een simpele aanpak toch heel aantrekkelijk uitgevoerd worden. De zangstijl van Mark is er 1tje die wat tijd nodig heeft om tot je door te dringen, want de eerste indrukken roepen nog vragen op, maar naar verloop tijd word het wel duidelijk dat het geheel zeer goed past in het plaatje dat M.R, schetst. ‘From Beyond’ kent een rustige opbouw, maar gaat al snel over in een compositie met veel tempowisselingen en heavy gitaarriffs. Bij uitstek is die song het schoolvoorbeeld van de mystieke thema’s die alom terug te vinden zijn in de songs. Het hardste moment dat deze elpee siert is het vingervlugge/dreigende werkstukje ‘(Vlad) The Impaler’. Hierop trekt Manilla Road alle registers open. De algemene beschouwing van ‘The Courts Of Chaos’ is een plaat die een beetje tijd nodig heeft om zijn volle potentie te laten blijken, maar eens deze songs in je hoofd zitten laten ze je niet makkelijk meer los. Voor Metalheads die weinig bekend zijn met deze band is dat al een prima gelegenheid tot kennismaking. Zeker een aanrader voor de iets oudere fan vanwege het 70’s gevoel dat er langs alle kanten van af spat. Enkel te verkrijgen op zwart vinyl (150 exemplaren), transparant clear vinyl (150 exemplaren) en transparant blauw vinyl (200 exemplaren), maar wees er snel bij want bijna uitverkocht is wat de High Roller website vermeld.