Het belangrijkste dat we kunnen leren van het nieuwe Eternal Breath album, is dat deze West-Vlaamse formatie niet meteen een prijs voor originaliteit/vernieuwing in de wacht zal kunnen slepen. Daarvoor komt het geheel net iets gewoontjes over. Maar het zal de band niet aan het hart komen, want al bij al zitten de songs toch heel behoorlijk in elkaar. De hoofdrol is, en dit vanaf het snelle/spetterende ’War Games’, weggelegd voor het gitaargeweld. Die snellere, beukende songs worden over de rest van het album gewoon afgewisseld met iets tragere (zij het niet minder heavy) songs met behoorlijk wat oog voor prima breaks in de ritmes en zanglijnen van Andy die er best mogen zijn. In zijn totaliteit vallen alle puzzelstukjes in de songs van Eternal Breath goed op hun plaats en op het vlak van het melodische zit het ook wel goed. Een gegeven dat tijdens het heavy en afwisselende ‘Unwanted Son’, wat tevens de eerste single uit deze elpee is, zeker naar de voorgrond komt. “Road To Insanity” is een verzameling songs waarop de band geen gelegenheid onbenut laat om er goed in te hakken. Strak en zonder al teveel toestanden dendert Eternal Breath gedurende 44 minuten zich een weg naar het einde toe met ‘The Edge Of The World’ dat met zijn epische opbouw tot één van de betere tracks op dit album is. Af en toe steken wat progressieve elementen de kop op tijdens de 6 minuten lengte. Heel clean en toch voorzien van frisse passages is dit een heel afwisselende composities. Clean is ook de standaard van de produktie. “Road To Insanity” is voorzien van een zuiver geluid, maar in die mate dat alles toch een heel aanvaardbaar eindresultaat geeft. Muzikaal heel degelijk, maar niet wereldschokkend. Gewoon even luisteren om overtuigd te worden.
Comments