Het lijkt wel een, al dan niet kwaadaardig, kwaaltje tegenwoordig, die bands grossieren in bombast/dramatiek. Of dit al dan niet op aanraden van de platenmaatschappij of producer is laten we maar het in het midden. Maar het valt wel dat veel platen de laatste tijd echt als twee druppels water op elkaar lijken. De volgende band in dit rijtje die zich hierbij aansluit/schuldig maakt is het Zweedse Dynazty. Vanaf de eerste noten op ‘Final Advent’ trekt men hier een vat open dat teert op dramatische zangpartijen gesteund door zeer nadrukkelijk aanwezige toetsenpartijen, die de gitaarpartijen af en toe naar de achtergrond drukken. Het is dan allemaal wel voorzien van een uitstekende en gebalanceerde sound, maar waar het de afwisseling betreft komt het geheel iets minder uit de verf. Doorheen de plaat teert men teveel op hetzelfde stramien om de aandacht erbij te houden. Hoofdbestanddelen zijn de (trouwens uitstekende) zang/achtergrondstemmen, de strakke ritmes met veel gevoel. Als muzikanten weten deze heren wel degelijk van wanten op technisch vlak. Nu nog iets meer variatie aanbrengen in de songs, heren. Als power metal met veel melodie je kan overtuigen, dan kan je deze band best eens uitchecken. Het blijft heel bekend in de oren klinken, dus stoor je niet aan het feit dat er qua originaliteit nog veel ruimte is voor verbetering.