Met ‘The Story Of Marion Dust’ presenteert de Duitse guitarist/bassist Jürgen Walzer het 3de luik van zijn Rockopera over het leven van Josh Devon en zijn gevecht met de demoon Aelyrea. Sinds het eerste luik, Dispyria uit 2012 en deel 2 met ‘The Journey Of Aelyrea (2019) van dit trio elpee’s is der heel wat tijd voorbijgevlogen. Sinds 2019 heeft Jürgen naarstig gewerkt aan 8 nieuwe songs voor dit album. In navolging van de vorige releases is ook hier een keur aan muzikanten/zangers terug te vinden, waaronder gitarist Ralf Scheepers en zanger Zak Stevens (die op 5 van de 8 songs de leadvocalen verzorgt). Qua aanpak/arrangementen/stijl is Dispyria een mengeling van Metal/Rock muziek vol bombast en klassieke muziek. Vanaf het geleidelijk aanzwellende ‘A Girl Called Marion’ roept het muzikaal wat herinneringen op aan de ‘Bat Out Of Hell’ platen van Meat Loaf of ‘Operation Mindcrime’ van Queensryche. De power word gestaag opgebouwd. De subtiele intro van ‘The Mark’ slaat al snel over in een heel diverse compositie met veel melodie, kien uitgewerkte tempowisselingen en snedige gitaarriffs. Hiermee is de toon voor het verdere verloop van de plaat echt wel gezet. Als het op enthousiasme aankomt dan is dit alles vrij geslaagd te noemen, maar af en toe komen er toch passages naar boven die een heel drukke/chaotische indruk nalaten en ervoor zorgen dat de muziek iets minder aantrekkelijk overkomt of wat aan vermogen inboet. Al bij al kan ‘The Story Of Marion Dust’ gezien worden als behoorlijk geslaagd. Als emotionele/dramatische uitspattingen met veel power je aanspreken, dan heb je hier een release die aan te raden valt.