Deze band uit Stuttgart is het resultaat van de hele Corona situatie. In 2020 sloegen gitarist Michael Vetter en zanger Roland Seidel de handen in elkaar, vanwege de verveling, en begonnen Black & Damned. Tot nu toe heeft deze formatie 2 full albums op hun conto staan, namelijk “Heavenly Creatures” (2021) en “Servants Of The Devil” (2023). Eind volgende week gooien deze jongens hun nieuwste plaat op de markt in de vorm van “Resurrection”. Deze release bied ons, wederom, een lading traditionele Heavy Metal met veel melodische passages. Op zich is daar niks mis mee, ware het niet dat Black & Damned er zo goed als niet in geslaagd is om de 12 songs op deze plaat een gevoel mee te geven waarvan je als luisteraar zou zeggen ‘Dit wil ik nog wel eens opnieuw horen.’ Niet dat het echt slecht is, maar der zit gewoon te weinig animo in de muziek om je aandacht vast te houden. Tracks als ‘Silence Breaker’ of ‘Ruthless Wrath’ mogen dan wel ‘Heavy’ overkomen, de opbouw/uitvoering zijn niet echt te omschrijven als spannende muziek. En dat gegeven telt ook voor de rest van de liedjes. Ondanks een zuiver geluid is de producer der niet echt in gelukt om ietsje meer uit deze muzikanten te halen. “Resurrection” is veel te middelmatig van kwaliteit om een aanschaf te aan te raden. Hiervan opkijken zal een mens zeker niet doen. Dit soort platen hebben maar 1 doel : de platenfirma in kwestie een reden geven dit in te brengen als onkosten op een belastingaangifte.
Comments