Met z’n 10de langspeler zal dit Zweedse gezelschap de liefhebbers van traditionele Heavy Metal en progressieve invloeden wel weten te bekoren. Maar het mag gezegd worden dat, ondanks de nodige power en de best aardige gitaarloopjes in de muziek, de 10 songs op dit album niet meteen wereldschokkend kunnen genoemd worden. Daarvoor verzand het geheel soms iets teveel in ééntonigheid. Een van de redenen daarvoor is de zang van Nils Johansson, die niet meteen veel variatie, door het veelvoud van hoge uithalen en weinig zanglijnen in lagere tonen, in zich heeft en vrij nassaal klinkt. Dit gegeven haalt het niveau toch wel behoorkijk naar beneden voor dit zestal muzikanten. Gelukkig maakt het instrumentale deel van de songs nog veel goed. De gitaarloopjes zijn goed verzorgd en de ritmes zijn te omschrijven als strak en stuwend van karakter. Voeg daarbij de toetsen die de resterende gaatjes goed opvullen. Als Astral Doors in de toekomst iets meer aandacht schenkt aan de zanglijnen en die iets meer afwisseling kan geven, dan kan het enkel maar in stijgende lijn gaan voor deze band. Nu verzand men tijdens songs als ‘Temple Of Lies’, ‘Masters Of The Sky’ nog iets teveel in herhalingen om te blijven boeien. Voor aanschaf zeker eerst even beluisteren is het devies.
top of page
bottom of page
Comments