Met hun 3de langspeler (hun 2de voor AFM Records) ‘Vultures Die Alone’ slaat dit Finse vijftal hard terug met een overtuigende brok melodieuze metal, maar vergeven van power en krachtige gitaarriffs. Vanaf ‘Out Of My Life’ gaat de beuk er goed in en weet zanger Lassi Vääränen het geheel nog naar een hoger niveau te tillen met heel overtuigende zanglijnen. Zonder echt commercieël te worden heeft de band tijdens deze productie ook het radiovriendelijke aspect niet uit het oog verloren. Beste voorbeeld daarvan is het vingervlugge en bombastische ‘Bloodline’ (met gastzangeres Noora Louhimo van Battle Beast) dat zijn gothische metal invloeden niet weet te verbergen. Hoezeer je ook uit je hoekje wil komen, met krachtige songs als ‘I Am Here To Stay’ (met Techno en NU metal invloeden en hoog meezing gehalte). De sfeervolle ballad ‘In The Name Of Love’, waarbij de Finse pop metal band Cyan Kicks zijn steentje bijdraagt is één van de weinige rustpuntjes die deze plaat rijk is en je wat doet bijkomen van de aanslag die je verwerken kreeg. Daarna gaat de onslaught verder met de mokerslag en ‘A Vulture Dies Alone’ dat gekenmerkt word door de splijtende solo van Livo Kaipainen en de uitstekende meerstemmige zangpartijen. Het bombast en de agressie tijdens ‘I Love To Be Your Enemy’ (NU Metal) spreekt boekdelen. Het heavy, doch melodieuze instrumentaaltje ‘Where The Ocean Greets The Sky’ is een andere gelegenheid om even wat aden te halen, maar daarna blijft Arion voortdurend op je inhakken met ‘I Do Not Fear You’. Het klassiek geinspireerde ‘Until Eternity Ends’ is dan weerom een rustpuntje en qua sfeer een vocaal pareltje. Aan het einde van het gevecht lig je languit op de grond door een technical knock out. Arion zijn blijvertjes en fans van NU metal zullen zeker hun gading vinden met deze prima plaat.