Het verhaal van deze Luikse band is begonnen in de vroege jaren ’80 van vorige eeuw in en na het debuut ‘Glove Me’ (Mausoleum Records, 1984), dat trouwens een behoorlijk verkoopcijfer haalde (400.000 exemplaren wereldwijd), werd het vrij stil rond deze band en hun vlot in het gehoor liggende heavy rock met commerciële inslag. Zo verliet zanger van het eerste uur Vince Cardillo de band en werd vervangen door Dani Klein (ja, die van Vaya Con Dios). Met Dani werd een plaat opgenomen, maar die heeft nooit het levenslicht gezien. Dat was het sein voor Dani om te vertrekken en met Vaya Con Dios haar carriere verder te zetten. In 2016 en 2017 verschenen er nog 2 EP’s van Steelover, maar dit zonder oudgedienden Vince en gitarist Mel. Tijdens Golden Age of Rock 2019 speelde Steelover de laatste maal met Rudy Lenners, die had besloten om met pensioen te gaan, achter de drumkit. Tussen 2020 en nu werd er door Vince en Pat gekeken naar nieuwe muzikanten om het verhaal verder te zetten (dit een beetje onder druk van radiopresentator Marc ‘Papo’ Ripper en Patrick ‘Piscou’ Gerkens). Op GAR Festival editie 2022 presenteerde Steelover deze nieuwe plaat op de eerste festival dag. Anno 2022 staat Steelover nog steeds garant voor een brok vlot in het gehoor liggende Heavy Rock en die voorzien is van alle elementen om het zeer herkenbaar/meezingbaar te houden. Vanaf openingstrack ‘Dealer’ zit de vaart/enthousiasme er goed in. En die lijn trekt zich door op de volgende 2 songs. Het zijn de ballades ‘Remember’ (4de titel op de elpee) en de 7de track ‘Want Your Love’ die aan het geheel wat rustpunten geven en de plaat opdelen in 3 stukken. Na ‘Want Your Love’ is het weer beuken en rocken alom met als hoogtepunt ‘Struck Down’. Over de ganse lijn van de plaat kunnen/mogen gitaristen Pat Freson en Calin Uram tenvolle hun kunstjes tonen. Van zijn kant laat ook zanger Vince zich niet onbetuigd, maar zijn stemgeluid spreekt je aan of je vind het maar niks, wat niet wegneemt dat Vince een stem heeft die prima past bij de muziek. Eindconclusie is dat ‘Stainless’ alle elementen, en hierbij ook weinig surprises bevat, in zich heeft om fans van stampers met een hoog herkenbaarheids gehalte gemakkelijk aan te spreken. Verwacht echter geen al te grote muzikale uitspattingen op deze plaat, maar gewoon oerdegelijke rock songs. Steelover is terug en dat mag gehoord worden. Het enige jammere aan het verhaal is het feit dat 50 percent van de songs op 'Stainless' ook terug te vinden zijn op het debuut 'Glove Me' uit 1984, zij het in nieuw opgenomen versies. Leuk voor de 'fans', maar voor hen die het debuut al in handen hebben is dit wel een kleine domper op de feestvreugde. Dit kon beter, heren.